Ciao! Wij zijn Lisa (31) en Erik (31). Samen met Fred, onze IVECO Daily uit 2003, reizen we al zo’n 1,5 jaar door Europa. Afgelopen blogs hebben jullie kunnen lezen over onze avonturen door Zwitserland, Italië, Griekenland en de Balkan. En ook in de video van deze week kunnen jullie daarvan genieten. Vandaag nemen we je mee in de voorbereidingen op onze huidige reis naar Japan, want dat Fred niet direct gebouwd is voor zo’n onderneming, dat is inmiddels duidelijk.
Fred heeft het zwaar
Het piepende geluid dat zo’n week na ons garagebezoek in Albanië uit de veerophanging komt, is helaas in de volgende 5.000 kilometers van onze rondreis door Europa niet meer gestopt. Althans we denken dat het zo’n 5.000 kilometer is, want ook het dashboard is ermee gestopt. De snelheidsmeter, toerenteller, temperatuur en brandstofmeter geven geen enkel teken van leven meer. De waarschuwingslampjes werken vreemd genoeg nog wel. Samen met een schuifdeur die niet meer volledig sluit, een hoop aanpassingen voor de aanstaande reis en de APK was dat voor ons voldoende reden voor een bezoek aan onze eigen vertrouwde garage in Nederland.
Goedkoop is duurkoop
Zoals gezegd zijn in Albanië onze bladveren vernieuwd. Deze komen onder een oude IVECO vrachtwagen vandaan en zijn op maat gemaakt voor Fred. Bij de garage in NL blijkt de veerophanging te breed voor onze nieuwe bladveren, waardoor deze kon gaan bewegen en er schuring ontstaat. Daarnaast bleek het pakket scheef opgehangen te zijn, waardoor de silent blocks binnen no-time compleet verpulverd waren. Gelukkig kon de scheve ophanging worden gecorrigeerd met extra ringen en konden er nieuwe silent blocks worden gemonteerd, waardoor het ergste gepiep is verholpen. Doordat de ophanging simpelweg te breed is en een regulier verenpakket niet sterk genoeg is, moeten we helaas toch maar zien te wennen aan een regelmatig piepende Fred.
Zoektocht naar een nieuw dashboard
Het dasboard blijkt een grotere uitdaging. Elke kabel is gecontroleerd en alle zekeringen en printplaten zijn doorgemeten, maar nog steeds werkt het dashboard niet. Onze garage kan ons niet verder helpen en verwijst ons door naar ACtronics, die het ‘misschien’ kunnen repareren. We moeten rekening houden met een doorlooptijd van zo’n 2-3 weken, waarbij we er nog eens 4 weken bij op mogen tellen als het dashboard niet op tijd terug is i.v.m. de vakantiesluiting in juli en augustus.
Aangezien we zelf een strakke planning hebben omdat we de strenge winter in centraal Azië willen vermijden, gaan we op zoek naar een alternatieve oplossing. We speuren het internet af naar een gebruikt dashboard en bellen met IVECO of zij toevallig nog een nieuw dashboard hebben liggen. Helaas, Fred is ‘te oud’, en er zijn nauwelijks reserveonderdelen beschikbaar, waarna ook IVECO ons doorverwijst naar ACtronics. Er zit niks anders op, we parkeren de bus bij de garage en maken ons op voor een maand heen en weer pendelen naar de garage. We hebben namelijk geen tijd te verliezen.
Fred wordt gestript
Om ons optimaal voor te bereiden op de komende tocht hebben we nog een hoop werk te verzetten. Zitten jullie stevig? We strippen Fred vanbinnen, zodat we de bus opnieuw kunnen isoleren om ons beter te beschermen tegen zowel de hitte als de kou. We installeren een extra dakraam voor meer daglicht, en we bouwen een ventilator om zomers af te kunnen koelen. We moeten onze drinkwater capaciteit verdubbelen om minimaal een week vrij te kunnen reizen. We bouwen een extra gasfles in een afgesloten ruimte omdat het bijvullen onderweg een flinke opgave kan zijn. Rekening houdende met het feit dat we al ruimte tekortkomen en we sterk op ons gewicht moeten letten was dit al een flinke opgave.
Maar omdat de reis die we voor ogen hebben vrij extreem kan worden, zijn we voorlopig nog niet klaar. Gezien onze kleine tankcapaciteit van zo’n 60 liter willen we een extra 20L jerrycan Diesel op de achterdeur monteren. Ook krijgt Fred nieuwe BFGoodrich schoenen en moet er een bevestiging worden gemaakt voor het reservewiel, want die past door het grote formaat niet meer onder de bus. We vernieuwen onze complete energiehuishouding, waardoor Fred nu is uitgerust met 2x 100Watt Lithium batterijen + 2x 115W zonnepanelen en een relais waardoor hij ook laadt tijdens het rijden.
Ook krijgt het interieur een nieuwe verfbeurt, krijgt Fred nieuwe stickers op de achterdeur en worden de bumpers opnieuw gezwart. Nadat ook de waterleiding, het waterfilter en de gasslang zijn vervangen lijkt het grootste werk gedaan te zijn. Als de garage vervolgens het verlossende bericht stuurt dat het dashboard weer is geïnstalleerd kunnen we ons geluk niet op. Het leek een onmogelijke opgave met onze linkerhanden, maar het is gelukt. Na weken ploeteren en slapeloze nachten is Fred klaar voor vertrek.
We zijn de grens met Duitsland nog niet over of we zien het water al door de camper lopen, shit. Hoe dit afloopt en of ons gereviseerde dashboard het volhoudt lezen jullie in de volgende blog. Japan, here we come! Toch?
Wil je meer weten over onze reis? Volg ons ook via Instagram en onze website Reisstel.nl
