Ciao! Wij zijn Erik (31) en Lisa (31), samen met onze IVECO Daily Fred (20) nemen we jullie mee op reis. Nadat we Fred in het vorige blog tijdelijk in Armenië hadden geparkeerd, halen we hem nu weer onder het stof vandaan en beginnen we aan onze volgende grote reis.
Het weerzien met Fred
Na een heerlijke zonnige break in Centraal-Amerika is het nu weer tijd voor nieuwe avonturen met Fred. Na een rampzalige vlucht waardoor we bijna 24 uur onderweg zijn geweest van Amsterdam naar Yerevan is het moment eindelijk daar. Het grote weerzien met Fred. De afgelopen maanden heeft Fred in een grote loods gestaan bij Camping 3Gs en hebben we regelmatig een foto via Whatsapp ontvangen, wat een service!
We kunnen een grote glimlach niet onderdrukken als we de loodsdeuren openen en Fred eindelijk weer in onze armen kunnen sluiten. Wonderbaarlijk start de motor direct en kunnen we zo het steile pad naar boven rijden, waarna we Fred op de camping parkeren om zo weer rustig te kunnen wennen aan het leven in een camper.
Gek genoeg hebben we deze manier van leven enorm gemist tijdens onze rondreis door Centraal-Amerika. Want ondanks de luxe dat je niet hoeft te zoeken naar water, elektra of hoeft te controleren waar en wanneer het toilet weer geleegd kan worden, mis je toch het stukje ‘thuis’, want zo kunnen we Fred inmiddels wel noemen.
Waar we in ons laatste blog nog schreven over de gesloten landsgrenzen van Iran en de ijzige kou ziet de hele wereld er inmiddels compleet anders uit. De grauwe en besneeuwde bergen van Armenië zijn inmiddels omgetoverd tot een schitterende groene en kleurrijke omgeving dat uitnodigt om te gaan hiken en ook de landsgrenzen van Iran zijn weer geopend.
Maar zoals altijd lopen onze plannen weer volledig in het honderd en zijn we inmiddels begonnen aan onze rit naar Nederland.
APK-keuring
We duiken een klein jaar terug in de tijd, naar het moment dat we druk bezig waren met de voorbereidingen voor onze initiële overland tocht naar Japan. In deze periode hebben we ons laten voorlichten over de mogelijkheden om de camper te schorsen, zodat we niet langer APK-plichtig zouden zijn, geen actieve verzekering hoeven te hebben en ook geen wegenbelasting hoeven te betalen. In dit deel van de wereld is de groene kaart namelijk niet geldig is en moeten we voor elk land bij de grens een separate verzekering afsluiten.
Het schorsen van een voertuig is sowieso geen probleem en zodra wij weer naar Europa zouden reizen, binnen de groene kaart zone, zouden wij via een tijdelijke ‘import/export verzekering’ alsnog verzekerd naar Nederland kunnen reizen. Tot zover de theorie.
Inmiddels zijn we bijna een jaar verder en zou onze bus weer APK gekeurd moeten worden. Met de eerder ingewonnen informatie op zak nemen we contact op met onze verzekeraar, maar ook andere verzekeraars om te informeren naar de mogelijkheden op dit gebied. Tevergeefs.
Terugreis
We hebben tijdens onze zoektocht helaas teveel slapende honden wakker gemaakt en door de groeiende bekendheid van Reisstel.nl kunnen we geen onnodige risico’s nemen. Zodoende hebben we onze plannen voor Iran geparkeerd en zijn we begonnen aan onze terugreis naar Nederland. Gelukkig hebben we nog een maand voor de boeg en hebben we een te gekke route uitgestippeld via onder andere Kosovo, Servië en Bosnië-Herzegovina. Voor ons weer nieuwe en toch enigszins spannende landen.
Grensovergang Armenië
Het voelt gek en onwerkelijk om weer terug naar Nederland te rijden, al voelt het ook heerlijk om de lokale wegen, die nog erger zijn dan in België en Italië, weer te trotseren. Waar de meeste gaten in de Armeense wegen een paar maanden terug nog werden verbloemt door de sneeuw, zien we nu pas hoe erg het ermee gesteld is. We zijn dan ook blij als we op een 90 km/u weg de 30 km/u kunnen aantikken terwijl we alle rijbanen nodig hebben om veilig de grens te bereiken.
Aangekomen bij de grens wacht ons nog een onaangename verrassing, waar we eerder al schreven over de ‘kwijtgescholden?’ boete en het (bijna) in beslag genomen rijbewijs van Erik, stond de boete van 20.000 DRAM alsnog op ons te wachten. Exact het bedrag wat we 200 meter eerder contant hebben afgerekend bij het tanken toen we ons laatste contante geld wilden opmaken, zul je altijd zien.
Grensovergang Georgië
Aangekomen bij het Georgische deel van de grens wacht ons een nieuwe verrassing. Ze vertrouwen Fred niet omdat hij zo lang in Armenië is geweest, waardoor hij weer terug mag voor een X-ray. Gelukkig ook hier geen problemen en mogen we alsnog door.
Binnen 10 minuten worden we alsnog staande gehouden door een politieauto uit tegenovergestelde richting, die ons midden op een steile weg klem zet. We zetten het verkeer op stelten omdat we achteruit moeten rijden naar een ‘veilige’ plek, waarna we vervolgens direct weer mogen gaan nadat de agenten doorhebben dat we de taal niet spreken. Met de boete in Armenië in ons achterhoofd houden we ons hart vast voor de volgende grensovergang met Turkije.
Grensovergang Turkije
We komen rond 18.00 uur aan bij de Georgisch-Turkse grens, waar we op enkele vrachtwagens na de enigen zijn. We worden zonder problemen Turkije ingestempeld en hebben ons gelukkig om niks zorgen gemaakt. Als we aankomen bij de volgende balie om ons voertuig in te schrijven is er niemand te bekennen. We ontdekken al snel dat het etenstijd is en dat we geduld moeten hebben… ruim 2 uur later zijn we aan de beurt en rijden we alsnog Turkije in. Op naar een slaapplaats, want inmiddels is het bijna 21.00 uur, pikdonker en beginnen ook wij flink honger te krijgen.
Race door Turkije
Omdat we zoveel mogelijk tijd in de eerder genoemde landen willen doorbrengen racen we binnen 3,5 dag door Turkije. Toch ervaren we een enorme verandering in Turkije door de oorlog en deflatie van de Turkse Lira. Waar we op de ‘heenweg’ gemiddeld €0,70 per liter diesel betalen, is dit inmiddels zo’n €1,55, terwijl de waarde van Turkse Lira bijna is gehalveerd ten opzichte van de Euro. Een ramp voor de Turkse bevolking.
Aangekomen bij de grens met Bulgarije wacht ons een nieuwe verrassing bij de grens. We worden niet doorgelaten en moeten ons melden bij de politie… wat nu weer? Gelukkig blijkt na het nodige gepuzzel dat we op onze HGS-kaart (betaalsysteem voor tolwegen) omgerekend €1,50 te weinig krediet hadden staan dat we nog moeten verrekenen. Pfjoew… Nu op naar Sofia voordat we weer nieuwe landsgrenzen in het vooruitzicht hebben.
Wil je meer weten over onze reis? Volg ons ook via Instagram en onze website Reisstel.nl
