Bestel je een nieuwe truck of bedrijfswagen? Dan moet je daar langer op wachten dan voorheen. Olivier Fossion, business director van IVECO Benelux, legt uit hoe dat komt en wat IVECO doet om toch zo snel mogelijk te leveren.
Drie maanden. Dat was lange tijd zo’n beetje de standaard levertijd in de markt voor nieuwe trucks en bedrijfswagens. Tot de coronapandemie uitbrak. Over de hele wereld kwamen fabrieken tijdelijk stil te liggen en mondiale logistieke stromen raakten ontregeld, met dichtslibbende wereldhavens en containertekorten als belangrijkste symptomen.
Twee jaar later werken die effecten nog altijd door in de automotive industrie. Vooral het chiptekort bezorgt automotivefabrikanten zoals IVECO uitdagingen. De vraagt piekt omdat we door de uitbraak van de coronapandemie nog meer elektronica zijn gaan gebruiken, terwijl de productie van deze belangrijke halfgeleiders juist achterblijft. En zonder chips kan jij de weg niet op: een gemiddelde truck of bedrijfswagen bevat er duizenden.
“Ook de oorlog tussen Rusland en Oekraïne is ontwrichtend voor de supply chain in de automotive industrie”, vertelt Fossion. “We kopen zelf niet rechtstreeks in deze landen in, maar een truck of bedrijfswagen bestaat uit duizenden onderdelen. De grondstoffen voor die onderdelen komen over de hele wereld vandaan en zo raakt zo’n conflict uiteindelijk ook de productie in onze fabrieken.”
IVECO is niet de enige speler die te maken heeft met materiaaltekorten. In de afgelopen maanden schaalden meerdere fabrikanten de productie af. “IVECO heeft dat bewust niet gedaan. We hebben structureel de productiecapaciteit op peil gehouden. We draaien in onze fabrieken nog evenveel shifts als vorig jaar, al gebeurt het soms dat we een dag niet verder kunnen. Er staan veel trucks en bestelwagens klaar. Als we een lading chips binnenkrijgen, kunnen we meteen anticiperen.”
“Om te grote vertragingen te vermijden, proberen we samen met onze dealers de vraag te beheersen, vertelt Fossion. We hebben wekelijkse calls waarin we de productiecapaciteit en orderintake met elkaar proberen te matchen en zoeken naar oplossingen en mogelijkheden. Stel dat je 10 voertuigen nodig hebt, dan kijken we of we er bijvoorbeeld eind dit jaar twee kunnen leveren en 8 in het voorjaar van 2023. Ik merk dat er in heel Europa bij klanten en dealers een bereidheid is om elkaar daarin tegemoet te komen, ook omdat we open en eerlijk zijn over wat wel en niet haalbaar is.”
Het wereldwijde materiaaltekort zorgt er ook voor dat de prijzen van onderdelen voor nieuwe voertuigen omhoogschieten. “Tot nu toe is het ons gelukt om de prijzen voor eindklanten zoveel mogelijk te beschermen en enkel voor nieuwe bestellingen te verhogen. Een nieuwe S-WAY of Eurocargo is duurder dan een jaar geleden, maar ik durf te zeggen dat we geen gekke sprongen gemaakt hebben”, zegt Fossion.
Hoe de prijzen zich op lange termijn ontwikkelen? Dat is een lastigere vraag. Vergelijk het met een opdracht die je als transporteur krijgt om in de zomer van 2023 een zending pallets af te leveren in Zuid-Europa. Zeg maar wat je tegen die tijd aan de pomp betaalt voor een liter diesel.
“Wat we wel weten, is dat je prijzen voor klanten alleen kunt beschermen door controle te houden op de productietermijnen. Hoe langer het duurt om een truck of bestelwagen te maken, hoe groter de onzekerheidsmarges. Daar sturen we als IVECO dus sterk op. De flexibiliteit en wendbaarheid die we als wat kleinere truckfabrikant hebben is daarbij in ons voordeel”, zegt Fossion.
Ondanks de uitdagingen is Fossion dan ook optimistisch. Want, laten we niet vergeten dat IVECO het vorig jaar onder uitdagende omstandigheden gewoon uitstekend heeft gedaan in Nederland. Het marktaandeel verdubbelde zelfs bijna in bepaalde segmenten, met onder meer de S-WAY en X-WAY bakwagens als uitblinkers in de showroom.
Fossion: “Ik verwacht niet dat 2022 net zo’n goed jaar wordt. Dat komt echter volledig door de materiaaltekorten, waardoor we minder kunnen produceren dan we zouden willen. De marktvraag is nog altijd zeer sterk en dat is een groot verschil in vergelijking met de crisisjaren in het vorige decennium. Dat is een geruststelling. Bovendien heb ik goede hoop dat de huidige vooruitzichten pessimistischer zijn dan de realiteit.”