De gemiddelde snelheid (88,5 km/u) van Van Genugten werd in de laatste 90 kilometer van de etappe ook nog eens flink gedrukt door een klapband en een onheilspellende rubberlucht die tot in de cabine te ruiken was. “Dat is niet fijn, zeker niet als je net op snelheid een klapband hebt gehad”, vertelde Van Genugten. Die klapband was rechtsachter en had al de platen aan de zijkant van de IVECO Powerstar weggeslagen. Na het vervangen van de kapotte band bleef de bemanning verbrand rubber ruiken en besloot Van Genugten om het tempo terug te schroeven tot 70, 80 procent. “De auto trilde helemaal, dus we wisten dat er iets niet goed was.” Aan de finish bleek dat ook de binnenkant van de band linksachter kapot was.
Ton van Genugten, Anton van Limpt en Ramon Peters waren juist goed op weg na de toch wat teleurstellende eerste etappe. De start van etappe 2 was lastig vanwege de dichte mist aan de kust. In die mist bleef het stof lang hangen waardoor het zicht nog slechter was. Toen de mist na een uurtje rijden was opgetrokken en het zonnetje doorbrak, was dat een wereld van verschil. “Maar het was wel heel snel”, zei Van Genugten. “Pas het laatste stukje tot de tussenstop – geweldig idee trouwens, verplicht even stoppen voor een broodje – was het wat technischer. Dat ligt mij goed, daar kun je verschil maken. Op die snelle stukken niet.”
Na de lunch was het nog 180 kilometer tot de finish en halverwege dat laatste deel klapte de achterband. “Verder hebben we geen issues gehad vandaag. Het zijn van die dagen waar je doorheen moet, het is niet anders. Maar ik vind het wel een prettig idee dat het vanaf morgen wat technischer wordt, want daar kan ik tijd op winnen.”
