Ciao! Na 1,5 jaar reizen door Europa met onze Fred (een IVECO Daily uit 2003), reizen wij Erik (31) en Lisa (31) momenteel richting Japan! Na heel wat voorbereidingen voor Fred in Nederland, waarover je kunt lezen in ons vorige blog, is het dan eindelijk tijd om te vertrekken! Na een mooie zomer in Europa vertrekken we naar Azië met als eerste bestemming Turkije, waar we ook onze reismaatjes Peer en Sharon zullen ontmoeten.
Slechte start in Duitsland
Laat het Vanlife maar weer beginnen! Althans, dat dachten we… nog amper aangekomen in Duitsland hebben we de eerste tegenslag te pakken. Fred staat onder water. Blijkbaar is er toch iets niet helemaal lekker gegaan met het installeren van de nieuwe watervoorzieningen. Gelukkig zijn er “OBI’s” genoeg in Duitsland, dus parkeren we Fred op de eerste beste camperplek in de buurt van zo’n bouwmarkt. Erik lijkt het probleem vrij snel getackeld te hebben en ook onze tweede gasfles schaffen we direct maar aan. Zijn we dan nu eindelijk gereed?!
De pracht van Oost-Europa
Na een kort verblijf in Duitsland rijden we vrij snel door naar Tsjechië. Een voor ons onbekend land, zeker in de zomer. De schoonheid van het land verrast ons direct. Fred voelt zich als een echte prins tussen alle prachtige kastelen en romantische wegen door de wijnvelden. Wat vinden wij het heerlijk om weer in de bus te leven en wat zijn we blij met de upgrades die we Fred hebben gegeven. Hij is een stuk stiller tijdens het rijden en door de nieuwe isolatie is het veel minder heet binnen. Zeker in combinatie met de ventilator die inmiddels boven ons hoofd hangt, voelt Fred bijna als een luxe hotel.
Na Tsjechië reizen we door naar Slowakije en Hongarije. Het Hoge Tatra gebergte is letterlijk het hoogtepunt dat we in Slowakije bezoeken. Gelukkig hoeft Fred niet zo hoog te klimmen en kan hij genieten van een prachtige plek in de natuur, terwijl wij zwoegen naar de top. Al was Fred waarschijnlijk in betere conditie dan dat wij waren. In Hongarije genieten we van een meerdaagse stedentrip in Boedapest.
Het grote nadeel van zo’n stedentrip is altijd weer het parkeren. Na de eerdere inbraak in Turijn zijn we er ons maar al te bewust van dat Fred een grote aantrekkingskracht heeft… We hebben geluk, we vinden een prachtige plek net buiten het centrum, 'Népsziget'. Aan het water, OV verbinding met het centrum en talloze terrasjes in de buurt. Veilig parkeren, ’s avonds een drankje doen en toch lekker in ons eigen bedje slapen. Best of both worlds.
Beren op de weg
Eenmaal aangekomen in Roemenië zijn er beren op de weg. En nee, dit keer niet figuurlijk! We zijn met Fred begonnen aan de, volgens Top Gear, mooiste weg ter wereld “Transfagarasan” waar we een melding krijgen op onze telefoon. “Opgepast, er zijn beren op de weg gesignaleerd.” Waar Fred eerst nog moet bijkomen van deze prachtige weg vol haarspeldbochten, kan hij nu elk moment oog in oog komen te staan met een bruine beer. En ja hoor, even verderop zien we verschillende beren, waaronder een mama beer met kleintjes. Wauw, wat een ontzettend bijzondere ervaring!
Ontmoeting met onze reismaatjes in Istanbul
Na deze bijzondere ontmoeting ontvluchten we snel de zomerse temperaturen die makkelijk de 40 graden aantikken, naar de wilde stranden van Roemenië en Bulgarije. Vanaf hier rijden we door naar hartje Istanbul waar we onze reismaatjes Peer & Sharon gaan ontmoeten. Met z’n vieren vervolgen we de reis naar Japan.
We spreken af op een prachtige camperplek midden de stad, incl. alle voorzieningen. Wat overigens makkelijker gezegd is dan gedaan met al het chaotische verkeer - de dinsdagochtend spits op de ring in Amsterdam is er niks bij. Helaas, we treffen vrienden zonder hun “Hamza”, want die heeft het onderweg begeven en staat bij de garage… het is dan ook geen IVECO 😉
Autogarage of garagedorp
Oké, misschien zijn we iets te voorbarig, de revisie van ons dashboard in Nederland heeft helaas niet het gewenste effect gehad. Net als onze vrienden gaan ook wij op zoek naar een garage in Izmir. Hier maken we kennis met een voor ons nieuw fenomeen, het garagedorp. Via een officiële toegangspoort komen we terecht in een complete chaos, bestaande uit honderden garages, onderdelenwinkels, schrootzaken en alles wat daar tussenin zit. Overal staan auto’s, vrachtwagens en wrakken die gebruikt worden voor onderdelen.
Watchmaker to the rescue
Vertwijfeld stoppen wij bij een willekeurige garage en leggen we met behulp van Google Translate ons probleem uit. Het werk wordt direct opzij gelegd en er komen overal monteurs vandaan, misschien zijn er wel 10 man tegelijk bezig met Fred. Al snel trekken ze de conclusie dat wij naar ‘dé watchmaker’ moeten. In deze buitengewoon steriele zaak worden we ontvangen als koningen en voorzien van koffie, Cay, snacks en zelfs een uitgebreide lunch, terwijl het dashboard opnieuw wordt gereviseerd. Wat een waanzinnige ervaring, op deze manier is Fred echt Unstoppable!
In het volgende blog drijven we Fred tot het uiterste op de steile Turkse bergwegen, de verraderlijke Turkse zandstranden en worden we wakker tussen de luchtballonnen. Wil je meer weten over onze reis? Volg ons ook via Instagram en onze website Reisstel.nl.
